پیوند دعا و بداء (در آثار Ø‌لاال‌الدین محمد مولوی)

Author
ج. مشیّدی
دانشگاه اراک
Abstract
بینش مهم وبا ارزشى که دعا را با بداء پیوند مى‌دهد اطمینان به باز بودن نظام جهان است؛ زیرا خداوند طبیعتى از طباع نیست که فعل او بی اختیار وبى‌علم صادر شود واو قادر به پیشگیرى وتغییر آن نباشد؛ بنابراین؛ امیدوارى به آثار نیک اعمال ودعاى خالصانه در راندن بلا وگرفتارى وحصول عمر طولانى وسعادت وآگاهى از آن که گناهان وبه ویژه آزار رساندن به دیگران در زندگى انسان مشکلات وگرفتارى‌هایى را سبب مى‌شود وبه عبارتى دگرگونى زندگى بر پایه کارهاى شایسته وناشایست آدمیان (تاثیر رفتار انسان بر تغییر تقدیر مشروط) حقیقت بداء است . در این مقاله، به شرح وتحلیل آراء مولوى ضمن بهره گیرى از آیات قرآن کریم وروایات شریف پرداخته شد واز مجموع بحث وپیوند آن با اندیشه‌هاى مولوى، اعتقاد او به مفهوم عام به بداء وارتباط تنگاتنگ دعا با آن تبیین گردیده است.
The Journal of Research in Humanities
Volume 12, Issue 2
January 0
Pages 81-91