علماى قدیم متوجه این پدیده شدند که بعضى از عباراتهاى قرآن کریم داراى وزن مى‌باشند. اما بعضى از علما مدعى شدند که تمام شانزده‌گانه بحور شعر در ان عبارات قرآنى موجود است، ونیز معتقد شدند که این پدیده دلیل قوت سبک نگارش قرآن کریم مى‌باشد.
متاسفانه این اعتقاد انها را به این امر نا لائق وادار کرد که براى هر بحر از بحور شعر یک عبارت قرآنى به عنوان مثال ذکر کنند، که اکثر این عبارتها جملات ناقص هستند زیرا که از وسط کلام مجرد از وزن، جدا شدند آن هم در حالی‌که معناى انها مرتبط به عبارتهاى ما قبل وما بعد می‌باشد. در نتیجه آنها معتقد شدند که این پدیده در واقع چیزى جز یک پدیده بلاغى به نام (الانسجام) نمى‌باشد.
حال این مقاله با این اعتقاد و این پدیده (الانسجام) گفتگو ومناقشه می‌کند، و آنها را زیر سوال میبرد، سپس یازده دلیل علمى مى‌آورد براى ثابت کردن اینکه قرآن کریم از جنس شعر نیست. در نهایت نظر نگارنده پیرامون این پدیده ارائه می‌شود.
The Journal of Research in Humanities
