نشانه شناسی عنوان در دو قصیده‌ی "شبگیر" احمد شاملو و "لیل یفیض من الØ‌سد" محمود درویش(بررسی تطبیقی)

Authors
ف. بخیت
س. بزرگ بیگدلی
ن. نیکوبخت
ک. روشنفکر
ک. روشنفکر
Abstract
نشانه­شناسان در نقد جدید، برای عنوان در متن ادبی اهمیت زیادی قائل هستند، چرا که نخستین اشاره­ای است که متوجه مخاطب می گردد وهمچون کلیدی دلالی است که ساختار متن را در یک یا چند کلمه خلاصه می کند. از طریق عنوان، خواننده به منظور کشف دلالت­ها و مفهوم و گشودن رمزهای آن، وارد اعماق متن می­گردد و به خواننده، امکان شناسایی ماهیت و مضمون متنی را می­دهد که برای آن عنوان انتخاب می­کند. لیوهوک، ژرار ژنت، هنری میتران، شارل گریفل، راجر روفر و دیگر ناقدان غربی تأثیر زیادی در گشودن این زمینه در برابر ناقدان معاصر، به منظور بررسی، تعریف و تحلیل عنوان داشته­اند، به گونه­ای که پژوهش­های معاصر به ویژه در دهه­های اخیر، به بررسی و نقد همه جانبه­ی عنوان پرداخته­اند. در این مقاله، عنوان دو قصیده­ی "شبگیر"، اثر شاعر ایرانی، احمد شاملو و "لیل یفیض من الجسد" اثر شاعر فلسطینی، محمود درویش، تحلیل شده و دلالت کلمه­ی "شب" در عنوان هر دو قصیده مقایسه می گردد. روش کاربردى در این مقاله توصیفی- تحلیلی و در پرتو ادبیات تطبیقی و مکتب آمریکایی است. نتایج بررسی وتحلیل این دو قصیده حاکی از این است که واژگان"شب" دلالت نمادین آشفتگی و نابسامانی اوضاع جامعه­ی دو شاعر است.
The Journal of Research in Humanities
Volume 20, Issue 1
December 0
Pages 19-38