دراسه الخصائص المتعلقه بعناصر المنهج البیئی فی نظام التعلیم العالی علی أساس نموذج أکر

[1] ابیضی، خاطره (1386). بررسی عنصر زمان در برنامۀ درسی حسابان از دیدگاه شرکای برنامۀ درسی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ برنامه‌ریزی درسی. دانشگاه شهید بهشتی.
[2] پریشانی، ندا، میرشاه‌جعفری، سیدابراهیم، شریفیان، فریدون و فرهادیان، مهرداد (1395). بررسی تطبیقی عنصر محتوا در برنامۀ درسی آموزش محیط‌زیست متوسطه دوم ایران و چند کشور منتخب و پیشنهاد رویکرد و محتوای مغفول در برنامۀ درسی آموزش محیط زیست ایران، مجلۀ علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز، دوره 6، شماره 2، صص 127 تا 152.
[3] پریشانی، ندا، میرشاه‌جعفری، سیدابراهیم، شریفیان، فریدون و فرهادیان، مهرداد (1396). بررسی تطبیقی اهداف آموزش محیط زیست و فعالیت‌های مرتبط با آن در کشورهای منتخب و ایران در راستای پیشنهاد فعالیت‌هایی برای ایران. رویکردهای نوین آموزشی، دوره 12، شماره 1، صص 1ـ 24.
[4] راد، سیدابراهیم، فقیهی، علیرضا، ناطقی، فائزه و معینی‌کیا، مهدی (1396). طراحی چارچوبی برای شناسایی و دسته‌بندی مؤلفه‌های آموزش عالی پایدار در ایران. آموزش محیط زیست و توسعۀ پایدار، دوره 6، شماره 1، صص 29ـ 40.
[5] رحیمی، بهروز (1397). فراتحلیل چالش‌های محیط آموزش عالی در قرن بیست و یکم به عنوان الگوی جهت‌گیری برنامه‌های درسی، مطالعات برنامۀ درسی آموزش عالی، دوره 9، شماره 17، صص 115ـ 166.
[6] زارع، سمیه، زینلی‌پور، حسین، زارعی، اقبال ومحمدی، مهدی (1396). طرح محتوای برنامۀ درسی آموزش توسعۀ پایداردر نظام آموزش عالی ایران: یک پژوهش کیفی. آموزش محیط زیست وتوسعۀ پایدار، دوره 6، شماره 2، صص 25ـ 36.
[7] سازمان حفاظت محیط زیست (1388). برنامۀ جامع آموزش همگانی محیط زیست با رویکرد سند چشم‌انداز برنامّ توسعۀ کشور. تهران: انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست.
[8] سرلک، ناهید، ناطقی، فائزه و جلالوندی، مهناز (1398). واکاری دیدگاه دبیران و اساتید در زمینۀ وضعیت موجود جایگاه آموزش زیست‌محیطی در برنامۀ درسی دورۀ متوسطۀ اول. مطالعات علوم محیط زیست، دوره 4، شماره 4، صص 1963ـ 1973.
[9] سرمدی، محمدرضا و معصومی‌فرد، مرجان (1394)، مطالعۀ نقش آموزش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات در کاهش چالش‌های زیست‌محیطی با تأکید بر محیط زیست شهری. آموزش محیط زیست و توسعۀ پایدار، دوره 4، شماره 2، صص 38ـ 50.
[10] شبیری، سیدمحمد (1392). تحلیل برنامه‌های آموزش زیست‌محیطی برای شناسایی فرصت‌ها و تهدیدها در آموزش عالی. آموزش محیط زیست و توسعۀ پایدار، دوره 2، شماره 1، صص 1ـ 10.
[11] شبیری، سیدمحمد، فرج‌اللهی، مهران، کوهی اقدم، الهام و میبدی، حسین (1392). رابطۀ میزان استفاده از رسانه‌های جمعی (با تأکید بر تلویزیون) با ارتقای سطح سواد زیست‌محیطی معلمان. فناوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، دوره 4، شماره 1، صص 23ـ 40.
[12] شمسی پاپکیاده، سیده‌زهرا و شبیری، سیدمحمد (1394). تحلیل برنامه‌های آموزش زیست‌محیطی برای شناسایی قوت‌ها و ضعف‌ها در آموزش عالی. علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره 19، شماره 4، صص 179ـ 192.
[13] صابری‌صحنه، مژده (1390). اثربخشی آموزش محیط زیست در رسیدن به ‌توسعۀ پایدار با رویکرد استفاده از فناوری‌های سازگار با محیط زیست. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور تهران.
[14] صالحی، صادق و پازوکی‌نژاد، زهرا (1393). آموزش عالی پایدار و پایداری محیط زیست، انجمن آموزش عالی ایران، دوره 6، شماره 2، صص 83 ـ 112.
[15] صالحی، صادق وپازوکی‌نژاد، زهرا (1393). محیط زیست در آموزش عالی: ارزیابی دانش زیست‌محیطی دانشجویان دانشگاه‌های دولتی مازندران. مطالعات برنامه‌ریزی آموزشی، دوره 2، شماره 4، صص 199ـ 221.
[16] فتحی‌واجارگاه، کورش، موسی‌پور، نعمت‌الله و یادگارزاده، غلامرضا (1393). برنامه‌ریزی درسی آموزش عالی. تهران: مهربان نشر.
[17] فتحی‌واجارگاه،کوروش و شفیعی، ناهید(1386). ارزشیابی کیفیت برنامه درسی دانشگاهی (مورد برنامه درسی بزرگسالان)، مطالعات برنامه درسی، دوره 1، شماره 5، صص 1-26.
[18] فرخیان، فروزان، حسین‌پور، محمد و سلیمانی، آتوسا (1392). تحلیل نقش تحصیلات بر نگرش دبیران مقطع راهنمایی نسبت به معیارهای مرتبط با آموزش محیط زیست. آموزش محیط زیست و توسعۀ پایدار، دوره 2، شماره 1، صص 31ـ 38.
[19] کاویانی، حسن و نصر، نسرین (1397). عوامل مؤثر بر اثربخشی آموزش محیط زیست در ایران: سنتزپژوهی یافته‌ها. مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، دوره 10، شماره 2، صص 109ـ 141.
[20] کلانتری، اکرم و سعیدی‌پور، بهمن (1395). بررسی تأثیر آموزش محیط زیست مبتنی‌بر تئوری ارتباط‌گرایی بر میزان یادگیری و ارتباط با طبیعت دانش‌آموزان پایۀ ششم ابتدایی. آموزش محیط زیست و توسعۀ پایدار، دوره 5، شماره 1، صص 5 ـ 11.
[21] کوچکیان، حورا، حجازی، سیدیوسف، رضایی، عبدالمطلب و پیشبین، سیداحمدرضا (1399). تعیین مؤلفه‌های تلفیق محتوای برنامۀ درسی میان‌رشته‌ای محیط زیست پایدار برای آموزش عالی کشاورزی با استفاده از TOPSIS و ANP فازی. آموزش محیط زیست و توسعۀ پایدار، دوره 8، شماره 3، صص 21ـ 36.
[22] ماجدی، پری‌سیماسادات، نادری، عزت‌اله و سیف‌نراقی، مریم (1398). صلاحیت‌های معلمی متناسب با ویژگی‌های جهانی و اعتبارسنجی آن از دیدگاه مدیران و معلمان نمونۀ مدارس. مدیریت مدرسه، دوره 7، شماره 1، صص87ـ 104.
[23] محرم‌نژاد، ناصر و حیدری، عمران (1385). تدوین الگوی مدیریتی توسعۀ پایدار آموزش محیط زیست برای نسل جوان کشور. علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره 8، شماره 1، صص 68ـ 77.
[24] محمودی، حسین و ویسی، هادی (1384). ترویج و آموزش محیط زیست رهیافتی در حفاظت از محیط زیست. علوم محیطی، دوره 2، شماره 8، صص 57 ـ 64.
[25] مهرمحمدی، محمود (1393). برنامۀ درسی: دیدگاه‌ها،رویکردها و چشم‌اندازها. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
[26] میبدی، حسین، امیدوار، بابک، عنایتی، اشرف‌السادات و رشیدی، سحر (1392). آیا نوع مدرسه در آگاهی‌های محیط زیستی دانش‌آموزان ابتدایی تفاوت ایجاد می‌کند؟. آموزش محیط زیست و توسعۀ پایدار، دوره 1، شماره 4، صص 10ـ 19.
[27] وکیلی‌نژاد، رزا (1399). ارزیابی دانش محیط زیستی در برنامۀ درسی دورۀ کارشناسی ارشد رشته‌های طراحی و برنامه-ریزی شهری. آموزش مهندسی ایران، دوره 22، شماره 87، صص 73ـ 90.
] 28[ Abd-EI-Salam, M., EI-Naggar, H., & Hussein, R.A. (2009). Environmental Education and Its Effect on the Knowledge and Attitudes of Preparatory School Students, Journal of Egypt Public Health Association, 84(3&4), 343-375.
] 29[ Akker, J. V. D. (2003). Curriculum perspectives: An introduction. In J. van den Akker, W. Kuiper & U. Hameyer (Eds.), Curriculum landscapes and trends (pp. 1-10). Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
[30] Bui, C. (2011). Community- based environmental education and its participatory process. Department of Urhan and Rural Development, Facualy of Natural Resources and Agricultural Sciences, Swedish University of Agricultural Sciences.
[31] Erzengin, O.U. & Kete, E.C. (2013). "A study on developing an environmental behavior and attitude scale for university students." Journal of educational and instructional studies in the world. Volume: 3 Issue: 2, 49-56.
[32] Fraser, J., Upta, R. & Krasny, M. E. (2015). Practitioners’ perspectives on the purpose of environmental education, Environmental Education Research, 21(5), 777-800.
[33] Hicks, K. (2007). Curriculum in higher education in Australia – Hello?. Paper presented at 30th HERDSA Annual Conference. 8-11 July 2007 Adelaide, Australia. Available at :www.herdsa.org.au/wp.
[34] Hurlimann, A. (2009). “Responding to environmental challenges: an initial assessment of higher education curricula needs by Australian planning professionals‖. Journal Environmental Education Research, 15(6), 643-659.
[35] Karleuša, B., Deluka-Tibljaš, A., Ožanić, N., & Ilić, S. J. W. P. P., Cvetanka. (2009). The Role of Higher Education in Developing Awareness about Water Management‖. International Symposium on Water Management and Hydraulic Engineering. Macedonia. 1-5 September, 607-614.
[36] Lateh, H. & Muniandy, P. (2010). "Environmental education (EE): current situational and the challenges among trainee teachers at teachers training institute in Malaysia." Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 1896-1900.
[37] Ling Woo, Y., Mokhtar, M., Komoo, I & Azman, N. (2012). Education for sustainable development:A review of characteristics of sustainability curriculum, OIDA International Journal of Sustainable Development, 3(8), 33-45.
[38] Lucas, A. M. (2008). Science nd environmental education, Studies in Science Education, 7(1), 1-26.
[39] Mooiman, M. B., Sole, K. C. Kinneberg, D. J. (2014). Challenging the traditional hydro-metallurgy curriculum—an industry perspec-tive.Hydrometallurgy, 79(1), 80- 88.
[40] Richardson, K. (2008). The standpoint collegian aground master characteristics. The Journal of Curriculum, 26, 39-40.
[41] Sanganyado, E.(2018).“Comments on Chiral pharmaceuticals: Environment sources, potential human health impacts, remediation technologies and future perspective”. Journal of Environment international, 122(1), 412-415.
[42] Selvi, K. (2010). Teacher’s Competencies. International Journal of Philosophy of Culture and Axiology, 7(1), 167.
[43] Spahiu, M. H., Korca, B., & Lindemann-Matthies, P. (2014). Environmental education in high schools in kosovo-A teachers' perspective. International Journal of Science Education, 36(6), 2750-2771.
[44] Sterling, S., & Scott, W. (2003).The Learning of Ecology, or the Ecology of Learning? In Scott, W. A. H. and Gough, S.R. (eds). Key issues in sustainable development and learning:A critical review.Routledge falmer, London
[45] Tandlich, R., Ngqwala, N. P., Boshoff, A. Madikizela, P., Srinivas, C. S., Pyle, D. M., & Oosthuizen, R. (2018). Challenges and Curriculum Transformation in the Higher Education Sector in South Africa: A Case Study in Wash to Improve the Training of Pharmacists‖. Act an Educational Generalist, 8 (1), 3-32.
[46] Teichler, U. (2015). Higher Education Re-search.International Encyclopedia of the So-cial & Behavioral Sciences, 2nd edition, 10(1), 862-869.
[47] Waas, T., Huge, J., Ceulmans, K., Lambrechts, W., Vandenabeele, J., Lozano, R., & Wright, T. (2012). Sustainable higher education understanding and moving forward, Flemish Government-Environment and energy department, Brussells.
[48] Williams, K. J., Lee, K. E., Hartig, T., Sargent, L. D., Williams, N. S & Johnson, K. A. (2019). Conceptualising creativity benefits of nature experience: Attention restoration and mind wandering as complementary processes. Journal of Environmental Psychology. 59, 36-45.
[49] Yildiz, M.T., Dowd, P.F., & Covit, B. A.(2011). Effect of personal characteristics on environmental country, Turkey. Scientific Research and Essay, 6(2), 332-340.