رفع التقاء المصوت فی تصریف الأفعال الفارسیه: تعلیم اللغه الفارسیه للناطقین بغیرها

منابع
1. احمدی گیوی حسن و انوری حسن (1374). دستور زبان فارسی 1. تهران: موسسه فرهنگی فاطمی.
2. اسلامی محرم (1388). تکیه در زبان فارسی. دو فصل ماهۀ پردازش علائم و داده‌ها، 1: 11-3.
3. اگرادی ویلیام، دابروولسکی مایکل، آرنف مارک (1380). درآمدی بر زبان‌شناسی معاصر. ترجمه ع درزی، جلد دوم، تهران: سمت.
4. انوری حسن (1382). فرهنگ فشرده سخن. 2 ج، تهران: سخن.
5. باطنی محمدرضا (1380). نگاهی تازه به دستور زبان. چاپ نهم. تهران: انتشارات آگاه.
6. جافری سیمین (1385). وندافزایی به ستاک‌های سادۀ فعلی در زبان فارسی نوشتاری و گفتاری معیار (طبق نظریۀ حاکمیت و مرجع‌گزینی). پایان‌نامه ارشد. دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس.
7. حیدری پریوش و ایرجی مریم (1397). بررسی تأثیر فرآیندهای واجی بر غلط‌های املایی در انشاهای فارسی دانش آموزان کردزبان. فصل‌نامه اورمزد. 43: 21- 4.
8. دهخدا علی‌اکبر (1390). فرهنگ متوسط دهخدا. چاپ دوم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
9. رحمانی جواد و اروجی محمدرضا (1396). بررسی فرایندهای واژ- واجی واژه بست ها و حذف همخوان ها پایانی گویش تاتی تاکستان بر اساس نظریه بهینگی. پنجمین کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های کاربردی در مطالعات زبان. تهران، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، 26 بهمن، ص 13-1.
10. رحمانی جواد، اروجی محمدرضا، رهبر بهزاد (1397). فرآیندهای واژ- واجی پیشوندهای گویش تاتی تاکستان بر پایۀ نظریۀ بهینگی. فصلنامه مطالعات زبان‌ها و گویش‌های غرب ایران، 23: 36-21.
11. رحمانی جواد، اروجی محمدرضا، رهبر بهزاد (1398). بررسی فرایندهای واژ- واجی پسوندهای گویش تاتی تاکستان بر مبنای نظریه بهینگی، پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی، 17: 218-199.
12. رحمانی جواد، اروجی محمدرضا، رهبر بهزاد (1398). فرایندهای واژ- واجی واژه بست ها و حذف همخوان های پایانی گویش تاتی تاکستان بر اساس نظریه بهینگی. ادبیات و زبان‌های محلی ایران‌زمین، 2: 16-1.
13. رضایی والی (1391). نمود استمراری در فارسی معاصر. فنون ادبی. ﺳﺎل ﭼﻬﺎرم، 1: 92-79.
14. طباطبائی علاءالدین (1376). فعل بسیط فارسی و واژه‌سازی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
15. فتاحی مهدی و کامبوزیا عالیه (1392). فرایند حرکت تکواژ به دلایل صرفی- واجی: بررسی نمونه‌ای دز کردی کلهری. مجله آشنا، 18: 87-74.
16. کرد زعفرانلو کامبوزیا عالیه و هادیان بهرام (1388). طبقات طبیعی در واکه‌های زبان فارسی. مجله پژوهش زبان و ادبیات فارسی، 15: 144-117.
17. کرد زعفرانلو کامبوزیا عالیه (1392). واج‌شناسی رویکردهای قاعده بنیاد. چاپ پنجم، تهران: سمت.
18. کرد زعفرانلو کامبوزیا عالیه، تاج‌آبادی فرزانه، عاصی مصطفی، آقا گل زاده فردوس (1394). بررسی واژ- واجی ستاک گذشته در زبان فارسی. دوماهنامه جستارهای زبانی، 4: 228-201.
19. کرد زعفرانلو کامبوزیا عالیه، کابینی شبنم، ملکی مقدم اردشیر (1397). محدودیت‌های حضور خیشومی [n] در پایانۀ ریشۀ فعل ساده پس از افزودن وند گذشته در زبان فارسی: نظریۀ بهینگی. دوماهنامه جستارهای زبانی، 4: 252-227.
20. کلباسی ایران (1380). ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
21. نغزگوی کهن مهرداد، حکیم آرا زهرا (1389). از بین رفتن بعضی امکانات تصریفی فعلی در زبان فارسی جدید و پیامدهای آن. مجله پژوهش‌های زبان‌شناسی، 1: 113- 97...
22. هایمن، لاری (1368). نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل. ترجمه دکتر یدالله ثمره، تهران: انتشارات فرهنگ معاصر. 430 صفحه.
1. Carr, Ph & Montreuil, JP. (2013). Phonology. 2nd ed, New York: Palgrave Macmillan.
2. Crystal, D. (1994). The Cambridge Encylopedia of the English Language. Cambridge: The Cambridge University press.
3. Crystal, D. (2008). A Dictionary of Linguistics and Phonetics. 6th ed, Oxford: Blackwell.
4. Gray S. (2015). The Effects of Morpho- Phomemic and Whole Word Instruction on the Literacy skills of Adult Struggling Readers. The degree of Doctor of philosophy. New York: University Press. https://academicworks.cuny.edu/gc_etds/565.
5. Gray S. H, Ehri L. C, Locke J. L. (2018). Morpho- phonemic analysis boosts word reading for adult struggling readers. Springer, Published online: 23 September 2017. 31: 75- 98, https://doi.org/10.1007/s11145-017-9774-9.
6. Katamba, F (1993). Morphology. London: Macmillan Press.
7. Kenstowicz, M. (1994). Phonology in Generative Grammar. Oxford: Blackwell.
8. Lee Ch-D & Gasser M. (1991). Learning morphophonemic process without underlying representations and explicit rules. Language Research, 27 (2): 303-317.
9. Minanda D & Salsabila A. (2017). Morphophonemic {ber-} in Indonesian language. International seminar on sociolinguistics and dialectology: Changes and development of language in social life. Variation and Language Change (VLC), University of Indonesia.
10. Nurhayati, WA, Dwi. (2015). Morphological and morphophonemic process of alay variation. Lingua, 12(1):59-70.
11. O’Grady W, Dobrovolky M, Aronoff M. (1989). Contemporary Linguistics: An Introduction. Translated by: Darzi A. Tehran: Institute of humanities and cultural research [In Persian].
12. Roca, I & Johnson, W. (1999). A Course in Phonology. Oxford: Blackwell.
13. Spencer, A.(1991). Morphological Theory. Oxford: Blackwell.
14. Wieczorek J.A. (2015). Naturalness I morpho- phomemic alternations: The case of Spanish [k]- [s].Word, 41: 185-201, DOI: 10.1080/00437956.1990.11435819, https://doi.org/10.1080/00437956.1990.11435819.