شبهات مستشرقین پیرامون Ø‌هاد و قتال در اسلام و پاسخ قرآنی آن

نویسنده در این نوشتار ابتدا برخی از مهمترین شبهات مطرح شده از سوی مستشرقین درباره جهاد و امر به آن در آیات قرآن را خاطر نشان ساخته است مبنی بر این که جهاد در اسلام به استشهاد آیات قرآن یک عمل خشونت آمیز و غیر منطقی نیست که عامل مؤثر در گسترش اسلام بوده است و به همین جهت باید گفت که این دین و پیامبر آن – نعوذ بالله - دین جنگ و پیامبر شمشیر بوده است. در این میان نظرات کسانی چون: گولد زیهر، پی ـ جی ـ واتی کیوتیس P.J. Vatikiotis، برنالد لوئیس، ویلیام موئیه، ریون فایرستون، ریزوی فایزر، بلاشر، رودنسون، لامانس و نولدکه را آورده است و ذیل سه نکته کلی، ضمن بررسی مسأله جهاد در آیات قرآن، با استفاده از آیات به آنها پاسخ داده است:
نکته اول: بررسی روشهای مختلف مورد استفاده قرآن در رویارویی با جریانهای مخالف بر اساس ترتیب نزول سوره ها و با توجه به اهداف و مقاصد سور به خوبی نشان می دهد که قرآن ابتدا روشهای دعوت، برهان، موعظه و جدال أحسن را به کرات مورد استفاده قرار داده و جهاد آخرین روش می باشد.
نکته دوم: بررسی استعمالات واژه جهاد و قتال در قرآن نشان می دهد که در قرآن جهاد با قتال تفاوت دارد. جهاد به معنای به کاربردن تمام توان خود در راه خدا و بیشتر مقصود جهاد فرهنگی
می باشد. بر این اساس باید گفت که مقصود مستشرقان در واقع همان قتال می باشد.
نکته سوم: در تمام موارد امر به قتال در آیات قرآن این امر تحت شرایطی خاص و طبق شروطی چند صادر شده است.