1- دانشگاه تربیت مدرس- تهران - ایران
2- دانشگاه تربیت مدرس - تهران - ایران
3- دانشگاه تربیت مدرس
Abstract: (11721 Views)
از آن جا که شعر همواره آینه تمام نمای جامعه در عصور مختلف است لذا نمادهای دینی را که از موضوعات اساسی در مباحث جامعه شناسی دینی است می توان در شعر شیعه جستجو کرد.
نماد زبان دین است و اصولاً هر چیزی که انسان بدان حرص و ولع شدیدی داشته باشد تبدیل به رمز و نماد می شود لذا شعر شیعه که در غالبیت خود، صبغه ای دینی دارد، از این گونه نمادها بهره های فراوانی برده است.
این تحقیق سعی دارد با تکیه بر شعر کمیت بن زید اسدی و سید حمیری، شاعران بنام شیعه در قرن اول و دوم، به تعریف نماد دینی و اقسام آن بپردازد و با ذکر شاهد مثال هایی ادبی، بر وجود این نوع نمادها در شعر شیعه تأکید کند.
Received: 1970/01/1 | Accepted: 1970/01/1 | Published: 2009/07/26