دانشگاه رازی
Abstract: (9567 Views)
با دمیدن خورشید اسلام و آغاز ایمان توده های مردم به این دین، و نیز بدلیل گرایش مردم به آموزه های قرآنی، شعر عربی به تدریج به سستی گرایید. سپس، رخدادهایی در آن زمان به وجود آمد که برخی از شاعران گمراه، تیرهای سخن خویش را روانه پیامبر (ص) و اصحابش نمودند و دیری نپایید که شاعران مسلمان نیز در برابر آن گمراهان، ایستادگی نموده و شعرهای فراوانی را در هجو آنان و در دفاع از پیامبر (ص) و اسلام، سرودند .
و چون پیامبر رحلت نمود و به ملکوت اعلی پیوست، پرتوهای این شعر خاموش نشد بلکه هماره بر زبان شاعران متعهد، جاری بوده تا اینکه با گذر زمان، رشد کرده و با عنوان «مدایح نبوی» شناخته شد.
این پژوهش، به بررسی مضمون و ساختار مدایح نبوی در شعر حسّان بن ثابت (شاعر پیامبر (ص)) و خاقانی شروانی (حسّام العجم) از شاعران بزرگ ادب تازی و پارسی، می پردازد.
Received: 1970/01/1 | Accepted: 1970/01/1 | Published: 2024/09/1