Abstract: (9504 Views)
شیوههایی که شاعر جهت نقل مفاهیم و تأثیرگذاری به جای تعبیر مستقیم و بیپرده، به کار میبرد، خواننده را از جنبه ظاهری و سطحی قصیده به مفاهیم و دلالتهای پنهان در ماورای متن سوق میدهد و بدین ترتیب به کامل کردن آنچه که در توان بیان مستقیم واژگان نیست، میپردازد؛ از جملهی این شگردها، به کارگیری نماد و مفاهیم سنتی است که باعث غنای بیشتر متون شعری و اصالت آنها میگردد. شاعر معاصر عراقی ادیب کمالالدین در شعر خود روشهای جدید و موثری را در توجیه افکار و بیان دیدگاهها، و نیز غنای بیشتر متن، به کار برده است. قصائد وی سرشار از دلالتهای نمادین حروف، رنگها و شخصیتهای سنتی میباشد. در این پژوهش سعی شده است که بر مبنای شیوهی توصیفی – تحلیلی، به بیان بارزترین شیوههای به کار رفته در شعر ادیب کمال الدین پرداخته شود. نتایج بحث در این زمینه گویای آن است که تجربه حرفی شاعر، دلالتهای نمادین حروف در شعر وی، بینامتنی قرآنی، و فراخوانی شخصیت پیامبرانی همچون حضرت نوح (ع) و حضرت یوسف(ع)، سپس رنگها و دلالتهای نمادین آنها مهمترین این شیوهها میباشند. این مقاله به بررسی نه دیوان آخر شاعر، که تمامی آنها بین سالهای 1993م تا 2013م چاپ شده، میپردازد.
Received: 2013/06/18 | Accepted: 2013/08/18 | Published: 2013/11/22