Volume 11, Issue 4 (0)                   AIJH 0, 11(4): 35-43 | Back to browse issues page

XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

شیبانى س. پیچیدگى وابهام در شعر ابوتمام. AIJH 0; 11 (4) :35-43
URL: http://aijh.modares.ac.ir/article-31-10607-en.html
دانشگاه تربیت معلم تهران
Abstract:   (15504 Views)
ابوتمام شاعرى است با گستره ژرف فرهنگى، پیشینیان با اشاره به این موضوع او را دانشمندى توصیف نموده اند که با فرهنگ هاى معروف روزگارش پیوند داشته است. شعر او خردمندانه و منطقى است. وى همانگونه که عنصر اصلى و جوهره شعر خود را از عقل مى جوید، دست هاى یارى به سوى احساس و عاطفه نیز مى گشاید. این گونه اشعار، طبقاتى از مردم را متوجه خود مى سازند که از معلومات و فرهنگى گسترده برخوردار باشند. پیچیدگى و ابهام پدیده اى قدیمى در شعر عربى و بطور کلى در شعر به مفهوم عام آن است و ممکن است هر اثر با ارزش ادبى را نیز دربر گیرد. این پیچیدگى و ابهام ناشى از بکارگیرى مجاز، استعاره و... (در شعر) است و ممکن است متضمن اجتماع دو معنا یا بیشتر، در معنایى باشد که شاعر آن را اراده کرده است و ممکن است مولود اتحاد و انسجام چند معنا با هدف توضیح حالت ذهنى ناپیدا یا حالت ادراکى ناپخته اى در ذهن مؤلف باشد و یا ممکن است ناشى از نحوه خواندن آن خواننده اى باشد که در تفسیرها و برداشت هاى خود به چند دلالت باور داشته باشد. بیشتر اوقات، علت پیچیدگى و ابهام در شعر ابوتمام به کوتاهى و غفلت خود خواننده (همانند ناتوانى وى در همراهى با دگرگونى در ساختار فنى قصیده) بر مى گردد.
Full-Text [PDF 148 kb]   (17339 Downloads)    

Received: 1999/11/30 | Accepted: 1970/01/1 | Published: 1999/11/30

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.