Volume 10, Issue 34 (0)
AIJH 0, 10(34): 67-75 |
Back to browse issues page
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
میر کریمی س ا. رمز در زندگی و ادب. AIJH 0; 10 (34) :67-75
URL: http://aijh.modares.ac.ir/article-31-2189-en.html
URL: http://aijh.modares.ac.ir/article-31-2189-en.html
Abstract: (4360 Views)
رمز در لغت به معنی اشاره و در اصطلاح اهل ادب به معنی کلمه یا کلامی است که بدون وجود هیچ قرینه و یا بدون اتکا به وضع واضح لغت معانی بسیاری را می رساند .
در درک معانی نماد دو اندیشه نقش دارد :
الف : اندیشه نویسنده یا گوینده . ب : اندیشه مخاطب یا شنونده .
اما نماد حاصل از اندیشه اول در ادبیات امروز نماد واقعی خوانده نمی شود . بلکه بدلیل محصور شدنش به خواست نویسنده یا گوینده ، نماد گونه خوانده می شود نه نماد ، اما نمادی که معانی آن بر خواسته از اندیشه شنونده باشد نماد واقعی و حقیقی است .
اگر چه رمز خود نوعی از صورتهای بیان است ولی بدلیل دارا بودن ویژگیهایی چون خالی بودن از هر نوع قرینه و عدم محدودیت در معانی خاص سبب شد از صورتهای بیانی چون استعاره ، کنایه ، مجاز مرسل و ...... متمایز شود .
نماد در دوره های مختلف زندگی بشر بر اساس چگونگی بر داشتها از جهان اطراف و سطح اندیشه مردم جایگاه قابل توجه داشته است و غالباً نماد های تاریخی بر خواسته از اندیشه های افسانه ای و یا واقعی بوده است .
Keywords: -
Received: 2003/08/5 | Accepted: 2003/09/5 | Published: 2003/10/6
| Rights and permissions | |
 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |