Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

دکتر شوقی ضیف در برخی از آثارش بر این دیدگاه است که کتاب نهج البلاغه از آثار و نوشته های شریف رضی می باشد نه حضرت علی (علیه السلام). ایشان در این نظریه سست برای اثبات برهان‌های خود و به عبارتی برای اثبات شبهات خویش، به ذکر دلایلی درون متنی و بیرون متنی روی آورده است. نکته مهمی که آن نویسنده در نوشته‌هایش به روشنی بر آن تاکید ورزیده است این است که نهج‌البلاغه نوشته شریف رضی بوده، اما ایشان آن را به حضرت علی (علیه السلام) اسناد داده است. بنابراین، او با قاطعیت بر این عقیده است که جز با تکیه بر منابع نخستین، نمی توان به سخنان نقل شده از آن حضرت در نهج البلاغه موجود، اعتماد نمود. این پژوهشگر در این گفتار برآن است تا در ژرفای اندیشه‌های دکتر شوقی ضیف به جستجو پرداخته و تصویر روشنی از حقیقت و درستی نهج البلاغه و باطل بودن اندیشه های آن مؤلف، ارائه دهد. حقیقتی که دکتر شوقی ضیف آن را در پرتو روش معروف «دکارت» وارونه تفسیر نموده است، از ویژگی‌های بارزی همچون، تردید، تناقض، سرگردانی، پراکنده گویی، دشمنی، عصبّیت و نداشتن برهان و استدلال، برخوردار است.

Full-Text [PDF 680 kb]   (2991 Downloads)    

Add your comments about this article : Your username or Email:

---