دوره 31، شماره 4 - ( 1446 )                   جلد 31 شماره 4 صفحات 44-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- عضو هیأت علمی دانشگاه تبریز ، a.mortazi@tabrizu.ac.ir
2- دانگاه تبریز
چکیده:   (581 مشاهده)
الاستفاضه أو الشهاده المبنیه علی شیوع الخبر، تعنی انتشار خبر بین الناس بحیث یخبر عدد کبیر منهم به، مما یؤدی إلی تولد علم أو ظن قوی بمضمون الخبر. تُعتبر الاستفاضه إحدی طرق إثبات الدعوی فی الفقه الإمامی وفقه المذاهب الأربعه لأهل السنه وفی قوانین التقاضی فی العدید من الدول الإسلامیه. من حیث الطبیعه، یری بعض المفکرین أن الاستفاضه دلیل مستقل عن البینه تُستخدم فی حالات خاصه، بینما یعتبرها آخرون نوعًا من الشهاده لکن بدرجه اعتبار أقل من الشهاده الأصلیه وهی البینه. لم یتفق الفقهاء والقانونیون المسلمون علی الأمور التی یمکن إثباتها بالاستفاضه، وقد ذکروا أمورًا مثل النسب، الولاده، الموت، الولایه، الوقف، والزواج ضمن هذه الأمور. تشیر نتائج البحث إلی أنه نظرًا لعدم استناد هذه الآراء إلی دلیل قرآنی أو روائی موثوق، وبعباره أخری، نظرًا لکون هذا الإحصاء اجتهادیًا، یمکن تقدیم قاعده عامه مفادها: کل أمر یکون مشاهدته عند تحققه غالبًا صعبًا ولا یُعرف إلا عن طریق السماع من الآخرین؛ یجوز إثباته بناءً علی شهاده تسامعیه أو الاستفاضه، لأن إهمال الاستفاضه کدلیل وطریقه لإثبات مثل هذه الأمور قد یجعل إثباتها عملیًا صعبًا وربما مستحیلًا، مما یؤدی إلی ضیاع حقوق الآخرین.
متن کامل [PDF 576 kb]   (339 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: هنر و علوم انسانی (عمومی)
دریافت: 1399/3/13 | پذیرش: 1399/7/15 | انتشار: 1404/3/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.