جامعه بوعلی سینا
Abstract: (5325 Views)
گفتگوی میان تمدنها از دیر باز یک ضرورت بوده و است . تعاریف مختلفی که در خصوص تعیین چارچوب « گفتگو » عوامل و عناصر آن ارائه شده است هر چند به ظاهر متنوع می باشد ولی نباید تردید نمود که ملتها در راستای یک انگیزه درونی و برآوردن نیازی ذاتی به این موضوع پرداخته اند ، اگر چه با ارائه خاص و تحت عنوان گفتگوی تمدنها انجام نگرفته باشد . بر همین اساس ولید مشوح می گوید : کسانی که سعی کرده اند تا با تورق در تاریخ به پیشینه موضوع گفتگوی تمدنها دست یابند سابقه آن را به اسکندر مقدونی – قرن سوم قبل از میلاد – باز می گردانند .
بدون شک تمدن کهن فارسی در برهه ای از زمان بر تمدن عربی تأثیر گزار بوده است . « ایرانیان با اتکا به تمدن خود بر شعر و شعرای عرب احاطه پیدا کرده و میراث ادبی – ایرانی و اعتقادات خود را منتقل نموده اند » . این تأثیر و تأثر همان چیزی است که امروزه از آن به گفتگو و تبادل نام می بریم . در این میان ادبیات و بخصوص شعر ، نقشی انگار نا پذیر ایفا نموده است ، لذا در این نوشتار به تحلیل و کندو کاو نقش شعرای ایرانی عربی سرا پرداخته است که با زبان شعر به تبادل و گفتگوی ادبی ، فرهنگی و تاریخی پرداخته اند .
Received: 2003/08/5 | Accepted: 2003/09/5 | Published: 2003/10/6