دوره 15، شماره 4 - ( 1429 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 94-77 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه رازی
چکیده:   (8733 مشاهده)
حینما جاء فجرالإسلام و شرع النّاس یدخلون فـی دین الله أفواجاً، ضَعُف الشّعر العربـﻰّ شیئاً فشیئاً، بسبب انشغال النّاس بالمفاهیم القرآنیه. ثمّ تطوّرت الأحداث فـی ذاک الزّمن و أخذ بعض الشعراء المشرکین یوجّهون سهام أشعارهم إلی النّبـﻰ (ص) و أصحابه، و سرعان ما قام شعراء آخرون من المسلمین، أمام تلک الأفواه المنحرفه و نظموا کثیراً من الأشعار فـی هجو هؤلاء و فـی الدّفاع عن النّبـﻰّ (ص) و الدّین الجدید . و لما استأثر الله – سبحانه و تعالی – نبیه المکرّم إلی جوار رحمته، لم تخمد أضواء هذا الشعر، بل جری علی لسان الشعراء الملتزمین بحیث صار غرضاً یزدهر مع الأیام حتّی سمّـی بالمدائح النّبویه. أمّا هذه الدراسه فقد ارتکزت علی المضامین و الأسالیب الشعریه فـی المدائح النّبویه لدی شاعرین کبیرین، فـی الأدبین العربـی و الفارسـی، هما: حسّان بن ثابت الأنصاریّ (شاعر الرّسول) و الخاقانـی الشروانـی (حسّان العجم) .
متن کامل [PDF 227 kb]   (2552 دریافت)    

دریافت: 1348/10/11 | پذیرش: 1348/10/11 | انتشار: 1403/6/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.