Volume 19, Issue 3 (0)                   AIJH 0, 19(3): 113-132 | Back to browse issues page

XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

انصاری ن, سیفی ط. نمادگرایی در شعر عاشورایی (بررسی شعر عربی و فارسی معاصر). AIJH 0; 19 (3) :113-132
URL: http://aijh.modares.ac.ir/article-31-6269-en.html
1- استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
2- استادیار دانشگاه شهید بهشتی
Abstract:   (12006 Views)
تصویر رمزی، گذشته از زیبایی کلام، وسیله ای برای القای معانی ومفاهیم به مخاطب محسوب می شود. مفاهیمی که به واسطه ی چند پهلو بودن رمز، در یک سطح باقی نمانده وتأویل های متعددی در سیاق می گیرد. همگام با کاربرد روزافزون نماد در شعر معاصر، شعر عاشورایی نیز با فاصله گرفتن از گذشته شاهد درخشش رمز در خود گردید. از این رو نگاهی دقیق به نوع کاربرد رمز ودلالت های مختلف آن در این شعر دینی ضروری به نظر می رسد. مقایسه حضور متنوع رمز در شعر عاشورایی ادبیات فارسی وعربی، کشف تفاوت ها واشتراکات، تمایزات منحصر به فرد دو زبان و رنگ قومی و ملّی در استفاده از این نمادها، از جمله اهدافی است که مقاله به دنبال روشن ساختن آن ها در اشعار برجسته ی شاعران معاصر است؛ لذا بنابر ضرورت اشعار برجسته بیش از 40 شاعر معاصر از دو ملت انتخاب و پس از استخراج نمادها ودسته بندی آن ها به شیوه آماری و با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی کاربرد این نمادها در شعر عاشورایی پرداخته شد. براساس برخی نتایج به دست آمده، حضور انواع نمادهای طبیعی، تاریخی و دینی در شعر عاشورایی فارسی بیش از اشعار عربی مطرح شده است. ایرانیان در استفاده از عناصر ملی نیز از شاعران عرب پیشی گرفته اند. گلها مهم ترین عنصر مشترک، و نور و ظلمت پرکاربردترین نماد طبیعی در دو زبان است. استفاده از برخی نمادها نیز خاص زبان بوده و یا نمادی واحد در شعر عربی و فارسی مدلولی متضاد می گیرد.
Full-Text [PDF 305 kb]   (3799 Downloads)    

Received: 2011/09/25 | Accepted: 2012/06/24 | Published: 2012/08/11

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.