دوره 15، شماره 3 - ( 1429 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 132-111 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- بجامعه اصفهان
2- دانشگاه اصفهان
2- دانشگاه اصفهان
چکیده: (6742 مشاهده)
کانت البلاغه عباره عن نظرات متناثره فی المـصادر النـحویه وکانت الجـهود النحویه متقدمه على علوم البلاغه ، حتى أن کثیراَ من المباحث التی بحثها أهل البلاغه تحدث عنها النحاه قبل تدوین البلاغه. وبعد استقلال العلوم البلاغیه دخل کثیر من المسائل التی هی من صمیم علم النحو فیها وعند التحقیق والتأمل یعلم أنها لاعلاقه لهذه المسائل بموضوع البلاغه وعلم المعانی . ومن هذه المسائل أحوال المسندالیه والمسند وأحوال متعلقات الفعل والقصر والفصل والوصل . فالبلاغیون عرفوا المعانی بأنها علم بأحوال اللفظ العربی التی بها یطابق مقتضى الحال ؛ وهذه المسائل بیان للأصول النحویه أو المعانی الوضعیه التی لاتتغیر . فالأبواب التی تتعلق بعلم المعانی قلیله جداَ ، حتى أنها تنحصر فی مباحث کالإیجاز والإطناب والمساواه وبعض مسائل الإنشاء والخبر.
واژه‌های کلیدی: البلاغه، النحو، المعانی، الإشتراک، نحو، بلاغت، معانی، اشتراک، مسندالیه، مسند، قصر، فصل و وصل
دریافت: 1348/10/11 | پذیرش: 1380/1/12 | انتشار: 1404/1/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |