Volume 15, Issue 4 (0)                   AIJH 0, 15(4): 119-131 | Back to browse issues page

XML Persian Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

لسانی فشارکی م ع, حجتی س م ب, عبدالله زاده آرانی ر ا. نقد و بررسی مبانی فیض کاشانی در تأویل آیات قرآن. AIJH 0; 15 (4) :119-131
URL: http://aijh.modares.ac.ir/article-31-11826-en.html
1- دانشگاه تربیت مدرس
2- دانشگاه تهران
Abstract:   (8032 Views)
از دیر باز درک معانی باطنی قرآن در کنار معانی ظاهری و به تعبیری گرایش به تأویل همراه تفسیر، در کانون توجه اندیشمندان این حوزه قرار داشته است. در این میدان فیض کاشانی از جمله مفسرانی است که با بهره گیری از روایات ائمه معصومین (علیهم السلام) و اندوخته های عرفانی، رویکردی باطنی به آیات قرآن دارد. وی تأویل را فراتر از مدلول لفظ و به مثابه معانی حقیقی و روح و باطن الفاظ می داند که دستیابی بدان جز به رهنمون شدن به عالم معانی و گشایش ابواب ملکوت میسر نیست. تأثیر این گونه نگرش را می توان در برخی مفسران دیگرچون علامه طباطبایی (ره) یافت. به طوری که آنچه را فیض درحقیقت تاویل بیان نمود وی آن را به خوبی معماری کرد. فیض کاشانی در نگاه تأویل گونه خود به قرآن و آیاتی که در شأن اهل بیت (علیهم السلام) نازل گردیده با اعتقاد به «جری و تطبیق آیات»، احکام آنها را محدود به زمان خاصی نمی شمارد بلکه آنها رادر همه زمانها جاری نموده و بر موارد مشابه با مورد نزول منطبق می نماید. ارزیابی تأویلات وی از آیات قرآن نیازمند تبیین رمز و راز تأویل از نگاه او و نقد وبررسی مبانی او در این قبیل تأویلات است.
Full-Text [PDF 200 kb]   (2384 Downloads)    

Received: 2028/01/1 | Accepted: 1970/01/1 | Published: 2024/02/1

Add your comments about this article : Your username or Email:
CAPTCHA

Rights and permissions
Creative Commons License This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.